درمان درد مفصل ران و لگن؛ بهبود دامنه حرکتی مفصل ران و ایجاد ثبات و پشتیبانی از مفاصل فوق

درد مفصل ران و لگن یک بیماری شایع است که افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند به طور قابل توجهی بر تحرک و کیفیت زندگی آنها تأثیر بگذارد. مفصل ران و لگن از چه نوعی است؟ مفصل ران یکی از بزرگترین مفاصل تحمل کننده وزن بدن است که برای ایجاد ثبات، پشتیبانی و دامنه وسیعی از حرکات طراحی شده است. هدف این مقاله روشن کردن انواع مختلف درد لگن، آناتومی ‌‌مفصل ران و بررسی گزینه‌های درمان درد مفصل ران و لگن برای کاهش ناراحتی مفصل ران است.
 
 
درمان درد مفصل ران و لگن
 
 
آنچه در این مقاله می خوانید
 

مفصل ران و لگن از چه نوعی است؟

مفصل ران یک بخش بسیار پیچیده و ضروری از سیستم اسکلتی- عضلانی بدن انسان است که نقش مهمی ‌در حمایت از وزن بدن، تسهیل حرکت و تضمین ثبات دارد. در ادامه توضیح مفصلی از اجزای تشکیل‌دهنده مفصل ران که طبق نظر فوق تخصص زانو و لگن در تهران آورده شده است:
  • فمور (استخوان ران)
استخوان ران، طولانی‌ترین و قوی‌ترین استخوان بدن است که از لگن تا زانو امتداد دارد. این استخوان شامل یک سر گرد است که با استابولوم مفصل می‌شود و قسمت توپی مفصل گوی و سوکت را تشکیل می‌دهد. 
  • استابولوم (سوکت ران)
استابولوم یک حفره مقعر است که در لگن قرار دارد. استابولوم با غضروف پوشانده شده است که به بالشتک شدن مفصل کمک می‌کند و حرکت صاف را تسهیل می‌کند.
  • ♦ غضروف مفصلی
غضروف مفصلی سطوح سر استخوان ران و استابولوم را می‌پوشاند. این غضروف یک بافت صاف و لغزنده است که امکان حرکت بدون اصطکاک در داخل مفصل را فراهم می‌کند. غضروف مفصلی ضربه‌ها را جذب می‌کند، روانکاری می‌کند و به توزیع یکنواخت بارها در طول فعالیت‌های تحمل وزن کمک می‌کند.
  • ♦ رباط‌ها
مفصل ران توسط چندین رباط قوی تقویت می‌شود که استخوان ران و لگن را به هم متصل کرده و تثبیت می‌کنند. این رباط‌ها عبارتند از: رباط گرد، رباط ایلیوفمورال،‌ رباط پوبوفمورال و رباط ایسکیوفمورال.
  • ♦ عضلات و تاندون‌ها
ماهیچه‌ها و تاندون‌های متعدد اطراف مفصل ران و لگن را احاطه کرده‌اند و باعث حمایت، ثبات و حرکت می‌شوند. عضلات و تاندون‌ها شامل: خم کننده‌های ران، اکستنسورهای لگن، رباینده‌ها و چرخاننده‌های خارجی و داخلی هستند.
 
درک تعامل پیچیده بین این ساختارهای تشریحی برای تشخیص و درمان درد مفصل ران و لگن ضروری است. هر گونه اختلال در اجزای مفصل ران می‌تواند منجر به ناراحتی و مانع از فعالیت‌های روزانه شود. از طریق درک صحیح و درمان هدفمند، افراد می‌توانند درد مفصل لگن و ران تسکین دهند و عملکرد بهینه مفصل ران خود را بازگردانند.
 

علل شایع درد مفصل لگن و ران

پیش از پرداختن به راه‌های درمان درد مفصل ران و لگن و درمان درد لگن در ناحیه مفصل ران، بهتر است با علل شایع درد مفصل لگن و ران آشنا شوید. علل ایجاد درد لگن و ران شامل موارد زیر است:
  • ♦ استئوآرتریت: استئوآرتریت یک بیماری دژنراتیو مفصلی است که معمولاً مفصل ران را درگیر می‌کند. استئوآرتریت زمانی اتفاق می‌افتد که غضروف محافظی که مفصل را محافظت می‌کند به مرور زمان از بین می‌رود. این مورد منجر به درد، سفتی و کاهش تحرک می‌شود. عواملی مانند افزایش سن، چاقی، استفاده بیش از حد از مفاصل و آسیب‌های قبلی می‌توانند در ایجاد آرتروز در مفصل ران نقش داشته باشند.
  • ♦ آرتریت روماتوئید: آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که با التهاب مزمن مفاصل، از جمله لگن مشخص می‌شود. سیستم ایمنی بدن به اشتباه به پوشش مفاصل حمله می‌کند که منجر به درد، تورم و تغییر شکل مفاصل می‌شود. آرتریت روماتوئید می‌تواند مفاصل متعدد را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است علائم سیستمیک مانند خستگی و تب ایجاد کند.
  • ♦ بورسیت: بورسیت به التهاب بورس‌ها، کیسه‌های کوچک پر از مایع که به عنوان بالشتک بین تاندون‌ها، ماهیچه‌ها و استخوان‌های اطراف مفصل عمل می‌کند، اشاره دارد. بورسیت هیپ اغلب به دلیل فشار مکرر، استفاده بیش از حد یا ضربه مستقیم به مفصل ران رخ می‌دهد. علائم شایع شامل درد، حساسیت و تورم در بورس آسیب دیده است که می‌تواند حرکت مفصل ران را محدود کند.
  • ♦ تاندونیت: تاندون‌ها، بافت‌های فیبری ضخیم است که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کند. در لگن، تاندونیت معمولاً تاندون‌های اطراف مفصل، مانند نوار ایلیوتیبیال (بند IT) یا تاندون‌های گلوتئال را درگیر می‌کند. اغلب به دلیل استفاده بیش از حد، حرکات مکرر یا آسیب‌های ناگهانی ایجاد می‌شود. تاندونیت هیپ منجر به درد، سفتی و دشواری در فعالیت‌هایی می‌شود که شامل حرکت مفصل ران است.
  • ♦ شکستگی لگن: شکستگی لگن زمانی اتفاق می‌افتد که در استخوان ران یا استخوان‌های لگنی که مفصل ران را تشکیل می‌دهند، شکستگی ایجاد شود. این شکستگی‌ها می‌توانند در اثر حوادث آسیب‌زا، مانند سقوط یا تصادف ایجاد شوند، یا می‌توانند به شرایطی مانند پوکی استخوان که استخوان‌ها را ضعیف می‌کند، مرتبط باشند. شکستگی لگن در افراد مسن بسیار بیشتر گزارش شده است و می‌تواند باعث دردی بسیار ناراحت کننده شود و نیاز به جراحی برای بهبودیدر نظر گرفته شود.
  • ♦ پارگی لابرال لگن: لابروم حلقه‌ای از غضروف است که حفره لگن را می‌پوشاند و به ایجاد ثبات مفصل کمک می‌کند.. علائم پارگی لابرال لگن شامل درد، احساس قفل شدن و محدودیت دامنه حرکتی در لگن است. پارگی لابرال ممکن است در برخی موارد نیاز به جراحی آرتروسکوپی برای ترمیم داشته باشد.
  • ♦ کشیدگی‌های عضلانی: کشیدگی‌های عضلانی در مفصل ران زمانی رخ می‌دهد که عضلات حمایت کننده مفصل بیش از حد کشیده یا پاره شوند. این مورد می‌تواند به دلیل حرکات ناگهانی، استفاده بیش از حد، یا گرم کردن ناکافی قبل از فعالیت بدنی اتفاق بیفتد. کشیدگی‌ها می‌توانند بر ماهیچه‌های مختلف لگن، از جمله خم کننده‌های ران، ابدکتورهای ران، یا عضلات ادکتور تأثیر بگذارند. علائم شامل درد، ضعف عضلانی و مشکل در حرکاتی است که گروه عضلانی آسیب دیده را درگیر می‌کند.
توجه به این نکته مهم است که اینها تنها برخی از علل شایع درد لگن هستند و تشخیص صحیح توسط یک متخصص بسیار مهم است. تمایز بین این شرایط و تعیین علت اصلی درد لگن در ایجاد یک برنامه درمانی موثر ضروری است.
 

درمان درد مفصل ران و لگن با دارو

درمان درد مفصل ران و لگن اغلب شامل استفاده از دارو برای کاهش درد، کاهش التهاب و مدیریت شرایط زمینه‌ای است. در اینجا برخی از داروهای رایج مورد استفاده برای درمان درد مفصل ران و لگن آورده شده است:
  • ♦ داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): داروهای غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا آسپرین معمولاً برای تسکین درد و کاهش التهاب در مفصل ران استفاده می‌شوند. این داروها با مهار تولید پروستاگلاندین‌ها که مسئول درد و التهاب هستند، عمل می‌کنند. رعایت دوز و مدت زمان توصیه شده بسیار مهم است، زیرا استفاده طولانی مدت یا بیش از حد از NSAID‌ها می‌تواند عوارض جانبی مانند زخم معده یا مشکلات کلیوی داشته باشد.
  • ♦ مسکن‌ها: مسکن‌هایی مانند استامینوفن (پاراستامول) می‌توانند در مدیریت درد خفیف تا متوسط لگن موثر باشند. آنها با مسدود کردن سیگنال‌های درد در مغز و نخاع کار می‌کنند. مسکن‌ها خاصیت ضد التهابی ندارند، بنابراین زمانی که التهاب عامل مهمی‌ نیست، برای تسکین درد مفید هستند.
  • ♦ کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون یا کورتیزون را می‌توان به صورت خوراکی یا از طریق تزریق مستقیماً در مفصل ران برای کاهش التهاب و تسکین درد تجویز کرد. این داروها دارای اثرات ضد التهابی قوی هستند و می‌توانند تسکین موقتی را برای افراد مبتلا به بیماری‌هایی مانند بورسیت، تاندونیت یا آرتریت فراهم کنند. 
  • ♦ داروهای ضد روماتیسمی‌اصلاح کننده بیماری (DMARDs): برای افراد مبتلا به بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید، داروهای DMARD مانند متوترکسات یا سولفاسالازین ممکن است تجویز شود. DMARDها به کاهش سرعت پیشرفت بیماری زمینه‌ای، کاهش التهاب و کاهش درد مفصل ران کمک می‌کنند. این داروها معمولاً توسط روماتولوژیست تجویز و کنترل می‌شوند.
  • ♦ اصلاح‌کننده‌های پاسخ بیولوژیک: اصلاح‌کننده‌های پاسخ بیولوژیک دسته‌ای از داروها هستند که در درمان بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید استفاده می‌شوند. به عنوان مثال می‌توان به مهارکننده‌های فاکتور نکروز تومور (TNF)، مهارکننده‌های اینترلوکین یا مهارکننده‌های ژانوس کیناز (JAK) اشاره کرد. بیولوژیک‌ها با هدف قرار دادن مولکول‌های خاص درگیر در فرآیند التهابی، کاهش التهاب و بهبود علائم کار می‌کنند. این داروها معمولاً توسط روماتولوژیست تجویز می‌شوند و از طریق تزریق یا انفوزیون تجویز می‌شوند.
توجه به این نکته حائز اهمیت است که دارو باید به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی جامع استفاده شود، که ممکن است شامل مداخلات دیگری مانند؛ فیزیوتراپی، اصلاح شیوه زندگی یا گزینه‌های جراحی بسته به علت زمینه‌ای و شدت درد لگن باشد. توصیه می‌شود برای تشخیص دقیق و تعیین مناسب‌ترین روش دارویی و درمانی برای شرایط خاص خود با یک متخصص ارتوپدی مشورت کنید.
 

درمان درد در مفصل ران و لگن با فیزیوتراپی

فیزیوتراپی نقش مهمی ‌‌در مدیریت درد لگن و بهبود عملکرد مفصل دارد. یک فیزیوتراپیست می‌تواند یک برنامه ورزشی مخصوص طراحی کند که بر تقویت عضلات اطراف مفصل ران، بهبود انعطاف پذیری و افزایش ثبات مفصل تمرکز دارد. این تمرینات ممکن است شامل تمرینات دامنه حرکتی، تمرینات تقویتی و تکنیک‌های کششی باشد. فیزیوتراپی همچنین می‌تواند به افراد کمک کند تا مکانیک‌ها و تکنیک‌های مناسب بدن برای محافظت از مفصل ران در طول فعالیت‌های روزانه را بیاموزند.

درمان درد مفصل ران و لگن با وسایل کمکی

وسایل کمکی مانند، عصا یا واکر ممکن است برای تخلیه وزن از مفصل ران توصیه شود. آنها به افراد مبتلا به درد لگن کمک می‌کنند تا تحرک خود را حفظ کنند و در عین حال فشار استرس روی مفصل آسیب دیده را کاهش دهند. این دستگاه‌ها به ویژه در مراحل اولیه بهبودی پس از صدمات یا جراحی‌های مفصل ران، مفید هستند.

درمان درد در مفصل ران و لگن با تزریق دارو

در موارد خاص، ممکن است از تزریق برای تسکین درد هدفمند و بهبود عملکرد مفاصل استفاده شود. تزریق کورتیکواستروئید داروهای ضد التهابی را مستقیماً به مفصل ران وارد می‌کند و درد و التهاب را کاهش می‌دهد. تزریق اسید هیالورونیک می‌تواند برای تکمیل مایع سینوویال طبیعی مفصل استفاده شود و روان کننده و بالشتک شوند.

مداخلات جراحی و درمان درد مفصل ران و لگن

هنگامی‌که درمان‌های محافظه کارانه به طور موثر درد لگن را کاهش نمی‌دهد یا در موارد شدید، ممکن است مداخلات جراحی ضروری باشد. روش‌های جراحی رایج برای درد لگن عبارتند از:
  • ♦ آرتروسکوپی هیپ: این روش کم تهاجمی ‌شامل استفاده از برش‌های کوچک برای تشخیص و درمان بیماری‌های مختلف مفصل ران، مانند پارگی لابرال یا گیرافتادگی استخوان ران (FAI) است.
  • ♦ جراحی تعویض مفصل ران: برای موارد شدید درد مفصل ران ناشی از شرایطی مانند استئوآرتریت یا شکستگی لگن، ممکن است تعویض کامل لگن یا جراحی بازسازی مفصل ران توصیه شود. این روش‌ها؛ شامل جایگزینی قسمت‌های آسیب دیده مفصل ران با اجزای مصنوعی برای بهبود عملکرد مفصل و کاهش درد است.
انتخاب مداخله جراحی به شرایط خاص، سلامت کلی فرد و میزان آسیب مفصل ران بستگی دارد. ارزیابی کامل توسط جراح ارتوپد برای تعیین مناسب ترین روش جراحی ضروری است.
توجه به این نکته مهم است که گزینه‌های درمانی ذکر شده در بالا جامع نیستند و برنامه درمانی خاص برای درد لگن باید متناسب با شرایط منحصر به فرد هر فرد تنظیم شود. مشاوره با یک متخصص ارتوپدی برای تعیین مناسب‌ترین مسیر عمل بر اساس علت اصلی و شدت درد لگن حیاتی است.
 
 
درمان درد مفصل ران و لگن
 

چگونه نیاز به درمان درد مفصل ران و لگن را به حداقل برسانیم؟

به حداقل رساندن نیاز به درمان درد لگن در ناحیه مفصل ران، شامل اتخاذ اقدامات پیشگیرانه و انتخاب سبک زندگی است که سلامت مفصل ران را ارتقا می‌دهد. در اینجا چند استراتژی برای این منظور در نظر گرفته شده است:
  • ♦ حفظ وزن سالم: اضافه وزن فشار بیشتری را به مفصل ران وارد می‌کند و خطر درد لگن و زوال مفصل را افزایش می‌دهد. حفظ وزن سالم از طریق یک رژیم غذایی مناسب وزن فرد و ورزش منظم می‌تواند به کاهش فشار روی مفصل ران کمک کند و نیاز به درمان را به حداقل برساند.
  • ♦ درگیر فعالیت بدنی منظم باشید: ورزش منظم به تقویت عضلات اطراف مفصل ران کمک می‌کند، انعطاف‌پذیری مفاصل را بهبود می‌بخشد و سلامت کلی مفاصل را ارتقا می‌دهد. فعالیت‌های کم ضربه مانند؛ شنا، دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی به ویژه برای حفظ عملکرد مفصل ران مفید هستند. برای تعیین مناسب‌ترین برنامه ورزشی برای نیازهای فردی خود، با یک فیزیوتراپ مشورت کنید.
  • ♦ وضعیت بدن و مکانیک بدن را خوب تمرین کنید: وضعیت نامناسب و مکانیک نامناسب بدن می‌تواند مفصل ران را تحت فشار قرار دهد و به درد لگن کمک کند. هنگام نشستن، ایستادن و بلند کردن اجسام، وضعیت بدن خود را خوب حفظ کنید. هنگام بلند کردن وسایل سنگین، به جای فشار دادن به مفصل ران، از عضلات پا استفاده کنید.
  • ♦ گرم کردن و کشش: قبل از انجام فعالیت‌های بدنی یا ورزش، مهم است که به درستی بدن خود را گرم کنید و تمرینات کششی مخصوص مفصل ران را انجام دهید. این به آماده سازی، خطر آسیب دیدگی و درد لگن را کاهش می‌دهد.
  • ♦ اجتناب از حرکات تکراری: حرکات تکراری می‌تواند منجر به درد و التهاب مفصل ران شود. در طول فعالیت‌هایی که شامل حرکات مکرر لگن است، مانند دویدن یا دوچرخه سواری، به طور منظم استراحت کنید. 
  • ♦ مکانیک مناسب بدن را در حین فعالیت‌های روزانه تمرین کنید: هنگام انجام فعالیت‌های روزانه مانند خم شدن یا بلند کردن به مکانیک بدن خود توجه کنید. از فرم و تکنیک‌های مناسب برای محافظت از مفصل ران در برابر استرس و فشار غیر ضروری استفاده کنید.
  • ♦ پوشیدن کفش‌های مناسب: کفش‌های مناسب می‌توانند به جذب ضربه و ایجاد ثبات در مفصل ران کمک کنند. کفش‌هایی را انتخاب کنید که مناسب با فعالیت‌های خاصی که انجام می‌دهید طراحی شده باشند.
  • ♦ از نشستن طولانی مدت خودداری کنید: نشستن طولانی مدت می‌تواند منجر به سفتی و ناراحتی مفصل ران شود. اگر کار یا سبک زندگی شما مستلزم نشستن طولانی مدت است، برای جلوگیری از درد و سفتی لگن، به طور منظم استراحت کنید، کشش دهید و حرکت کنید.
  • ♦ حفظ سلامت استخوان: اقدامات لازم را برای حفظ سلامت استخوان انجام دهید، زیرا شرایطی مانند پوکی استخوان می‌تواند خطر شکستگی لگن و متعاقب آن درد لگن را افزایش دهد. از جذب میزان مناسبی از کلسیم و ویتامین D از طریق رژیم غذایی یا مکمل اطمینان حاصل کنید و ورزش‌های تحمل وزن را در نظر بگیرید که به تقویت استخوان‌ها کمک می‌کند.
  • ♦ به بدن خود گوش دهید و به دنبال درمان اولیه باشید: اگر درد یا ناراحتی مداوم لگن را تجربه می‌کنید، سریعا به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان به موقع می‌تواند از پیشرفت بیماری‌های زمینه‌ای جلوگیری کرده و نیاز به گزینه‌های درمانی گسترده را کاهش دهد.
به یاد داشته باشید، این اقدامات پیشگیرانه می‌تواند سبب حداقل رساندن خطر درد لگن شود، اما شرایط فردی متفاوت است. توصیه می‌شود با یک متخصص ارتوپدی برای راهنمایی شخصی بر اساس نیازهای خاص و سابقه پزشکی خود مشورت کنید.
 

سخن آخر

درد لگن به طور قابل توجهی می‌تواند زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما درک آناتومی‌ مفصل ران و بررسی گزینه‌های درمان درد مفصل ران و لگن می‌تواند باعث تسکین و بهبود سلامت کلی مفصل ران شود. با مراجعه به موقع به پزشک، اجرای اقدامات پیشگیرانه، اتخاذ عادات سبک زندگی سالم و آشنایی با اینکه مفصل ران و لگن از چه نوعی است، افراد می‌توانند به طور موثر درد مفصل لگن و ران را مدیریت کنند و عملکرد مطلوب مفصل ران را برای کیفیت زندگی بهتر حفظ کنند.

مشاوره و اخذ نوبت از پزشک متخصص