اگر به دنبال یک قرص برای گرفتگی عضلات گردن هستید، باید بدانید که مصرف خودسرانه داروها میتواند عوارض خطرناکی داشته باشد. پیش از هر اقدام، به جای تسکین موقتی درد، با یک پزشک متخصص مشورت کنید تا از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کرده و بهترین روش درمانی را برای خود انتخاب کنید!
در این مقاله خواهیم دید
همراه با استراحت و فیزیوتراپی ، قرص برای گرفتگی عضلات گردن اغلب یکی از اولین راه های درمان درد گردن است. داروهای مختلف زیادی در دسترس است و اینکه کدام یک از آنها استفاده شود به منبع درد گردن شما بستگی دارد. به عنوان مثال ، دارویی که برای درمان درد گردن ناشی از گرفتگی عصب مناسب است، ممکن است برای درد ناشی از اسپاسم عضلانی یا التهاب موثر نباشد.ما در این قسمت برای انواع درد های گردن قرص هایی را پیشنهاد می کنیم و نکته قابل توجه در همه ی این ها جلوگیری از مصرف خودسرانه می باشد.
استامینوفن و داروهای ضد التهاب اولین خط حمله برای بیشتر دردهای گردنی محسوب می شود. آنها در برابر گردن درد ناشی از مشکلات عضلانی و مفصلی مانند کشیدگی عضلانی یا آرتروز موثر هستند و قرص گرفتگی عضلات گردن می باشد.
استامینوفن (مانند تایلنول) به عنوان مسکن درد موثر است ، اما به دلیل شرایطی مانند آرتروز مفاصل ، التهاب ، منبع درد گردن را بهبود نمی بخشد.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا NSAID مانند ایبوپروفن، ناپروکسن با مهار التهاب بدن ، درد را تسکین می دهند و تورم را کاهش می دهند. با این حال مصرف این قرص برای گرفتگی گردن ، عوارض جانبی شامل خونریزی معده ، درد معده ، فشار خون بالا و احتباس مایعات را در پی دارد که باید برای جلوگیری از بروز آنها تحت نظر پزشک ارتوپدی مصرف شود.
قرص های مخدر دار ضد درد ممکن است برای گردن درد شدیدتر تجویز شود که با استفاده از استامینوفن یا NSAID به تنهایی قابل کنترل نیست. مورفین با تداخل در پردازش طبیعی سیگنال های درد در مغز کار می کنند. برخی از داروها در این گروه داروهای ترکیبی شامل استامینوفن یا آسپرین هستند که دارای خواص ضد التهابی نیز هستند. مقدار مصرف باید به دقت کنترل شود زیرا بدن می تواند به مرور زمان وابستگی جسمی شدیدی به آنها ایجاد کند. عوارض جانبی شامل خواب آلودگی ، سرگیجه و حالت تهوع است.از این رو باید مصرف آنها کنترل شده و تحت نظر متخصص ارتوپدی خوب باشد.
قرص برای گرفتگی عضلات گردن در این گروه عبارتند از:
-
کدئین
-
فنتانیل
-
هیدروکدون
-
متادون
-
مورفین
-
اکسی کدون
این قرص برای گرفتگی عضلات گردن به تسکین درد گردن ناشی از اسپاسم عضلات کمک می کند و بیشتر برای استفاده کوتاه مدت مناسب هستند. طبق گفته اداره غذا و دارو ، شل کننده های عضلانی بعد از حدود دو هفته اثر خود را از دست می دهند. برخی از آنها اعتیاد و عوارض جانبی مانند خواب آلودگی ، گیجی ایجاد می کنند.
قرص گرفتگی عضلات گردن در این گروه عبارتند از:
-
سوما (کاریزوپرودول)
-
فلکسریل (سیکلوبنزاپرین)
-
والیوم (دیازپام)
-
روباکسین (متوکاربامول)
-
زانافلکس (تیزانیدین)
برای درد گردن ناشی از اختلال عصبی ، داروهای ضد افسردگی ، ضد تشنج و مسدود کننده های عصبی استفاده میشود. داروهایی که با تداخل در راه دریافت یا تفسیر سیگنال های درد از مغز یا مسدود کردن سیگنال های درد از طریق عصب تحریک شده،احساس درد را کم می کنند. عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی و ضدتشنج شامل اضطراب ، بی قراری ، خواب آلودگی ، خشکی دهان و افزایش وزن است. داروهای بیهوشی می توانند باعث سرگیجه ، خواب آلودگی و حالت تهوع شوند.به همین دلیل مصرف این قرص ها حتما باید تحت نظر دکتر صورت بگیرد.
قرص در این دسته ها شامل موارد زیر است:
داروهای ضدافسردگی مانند آمیتریپتیلین (الاویل) ، دولوکستین (سیمبالتا) ، اسکیتالوپرام (لکساپرو) ، ایمی پرامین (توفرانیل) ، فلوکستین (پروزاک) ، نورتریپتیلین (آونتیل ، پاملور) ، پاروکستین (پاکسیل) ، سرترالین و ون زلفاکس)
داروهای انسداد اعصاب مانند داروهای بی حسی موضعی بوپیواکائین ، لیدوکائین و نووکائین و مسدود کننده های عصبی اولیه مانند کرم های فلفل بدون نسخه و کرم تجویز شده با کپسایسین با قدرت بالا به نام Zostrix به بهبود درد کمک می کنند.
استروئیدها هورمون های ضد التهابی قوی هستند که برای تسکین درد التهاب استفاده می شوند.قرص برای گرفتگی عضلات گردن که ناشی از التهاب است شامل این موارد می باشد. از استروئیدها باید با احتیاط فراوان استفاده شود زیرا در صورت مصرف بیش از یک هفته ، ممکن است عوارض جانبی نگران کننده ای داشته باشد. مصرف این قرص ها باعث پوکی استخوان ، کاهش سیستم ایمنی بدن ، ایجاد احتباس مایعات و تورم و افزایش اشتها و سطح قند خون می شوند.
داروهای موجود در این گروه عبارتند از:
-
مدرول (متیل پردنیزولون)
-
پردنیزولون و پردنیزون
مهم است که برای مصرف قرص گرفتگی عضلات گردن با پزشک ارتوپد خوب مشورت کنید تا علت اصلی ناراحتی مشخص شود و بهترین داروی مسکن را برای درمان آن دریابید و خودسرانه به مصرف هیچ دارویی اقدام نکنید زیرا عوارض جبران ناپذیری در پی خواهند داشت.