بررسی مهم‌ترین "علائم پوکی استخوان در جوانان"+ علت و عوارض آن
در این مقاله می‌خواهیم به علائم پوکی استخوان در جوانان بپردازیم. به‌طورکلی، اُستئوپروز در جوانان نتیجه کاهش چگالی (دانسیته)استخوان است که ممکن است به علت عوامل ژنتیکی، تغذیه نامناسب،کمبود ویتامین D و کلسیم، کمبود هورمون‌های جنسی، کاهش فعالیت بدنی، استفاده طولانی‌مدت از داروهای خاص، اختلالات خواب و برخی بیماری‌های مزمن ایجاد شود.
مراقبت از استخوان‌ها در جوانی مهم است، زیرا ایجاد پایه‌های سالم برای سلامت استخوان‌ها در طول عمر است. علائم پوکی استخوان در جوانان ممکن است متفاوت باشد و معمولاً به‌شدت و مرحله پیشرفت بیماری بستگی دارد. با ما همراه باشید تا در ادامه به طور کامل و دقیق علائم و علت پوکی استخوان در جوانی و نوجوانان و همچنین درمان مناسب و پیشگیری از آن و اینکه برای پوکی استخوان به چه دکتری باید مراجعه کرد را به شما عزیزان شرح دهیم.
آنچه در ادامه میخوانید:
در نظر داشته باشید که پوکی‌استخوان یک مسئله طولانی‌مدت است و نیاز به پیگیری و مراقبت مداوم دارد. علائم پوکی استخوان در جوانان را جدی بگیرید و همچنین در این راستا، می‌توانید اقدامات زیر را برای حفظ استخوان‌های سالم در جوانی انجام دهید:
مراقبت از وزن بدن: حفظ وزن سالم و جلوگیری از چاقی و چاقی مفرط می‌تواند به حفظ سلامت استخوان‌ها کمک کند. وزن بیش از حد بر روی استخوان‌ها فشار زیادی می‌آورد و می‌تواند باعث کاهش چگالی استخوان شود.
مصرف منابع سالم و غنی از مواد مغذی: رعایت یک رژیم غذایی سالم و متنوع با مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند به حفظ سلامت استخوان‌ها کمک کند. مصرف میوه‌ها، سبزی‌ها، ماهی، گوشت، مغزها می‌تواند به‌عنوان منابع مختلف مواد مغذی مورد نیاز برای استخوان‌ها مفید باشد.
مصرف کافی ویتامین K: ویتامین K نقش مهمی در حفظ استخوان‌های سالم دارد. برخی از منابع خوب ویتامین K شامل کلم، کلم‌بروکلی، اسفناج و سبزی‌های دیگر هستند. از طریق مصرف این مواد غذایی، می‌توانید ویتامین K را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
اجتناب از کمبود ویتامین D: کمبود ویتامین D می‌تواند باعث کاهش جذب کلسیم و کاهش چگالی استخوان شود. آفتاب‌گرفتن در روز و مصرف منابع غنی از ویتامین D مانند ماهی چرب، تخم‌مرغ، شیر و محصولات لبنی می‌تواند به مقدار ویتامین D مورد نیاز برای سلامت استخوان‌ها کمک کند.
اجتناب از مصرف نمک زیاد: مصرف بیش از حد نمک می‌تواند باعث کاهش جذب کلسیم و افزایش دفع کلسیم از بدن شود. توجه داشته باشید که بسیاری از مواد غذایی آماده و فرآورده‌ها حاوی مقادیر زیادی نمک هستند. سعی کنید نمک در غذاهای خود را به حداقل برسانید و به‌جای آن از ادویه‌های طبیعی برای افزایش طعم غذا استفاده کنید.
داشتن زندگی فعال: فعالیت بدنی منظم و ورزش همچنین به حفظ سلامت استخوان‌ها کمک می‌کند. ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، شنا، بدمینتون و وزنه‌برداری می‌توانند به قوام و قدرت استخوان‌ها کمک کنند.
درد استخوان:
درد استخوان که یکی علائم پوکی استخوان در جوانی است، می‌تواند در نقاط مختلف بدن رخ دهد. این دردها ممکن است به‌صورت مزمن یا حاد باشند و ممکن است در طول روز یا در موقع انجام فعالیت‌های جسمانی شدید
درد در ناحیه پشت:
درد در منطقه پشت به‌طورکلی می‌تواند نشانه اُستئوپروز باشد. این درد ممکن است در قسمت بالای پشت، نزدیک گردن، یا در ناحیه پایین پشت احساس شود.
درد در ناحیه کمر:
اُستئوپروز می‌تواند باعث درد و آزار در ناحیه کمر شود. این درد ممکن است در قسمت بالای کمر یا در ناحیه پایین‌تر آن حس شود.
درد در مفاصل:
اُستئوپروز می‌تواند منجر به درد و آزار در مفاصل شود، به‌خصوص در مفاصل کمر، زانو، و مچ پا.
درد در استخوان‌های دیگر:
درد می‌تواند در سایر استخوان‌های بدن نیز رخ دهد، مانند استخوان‌های شانه، بازوها، ران‌ها و سایر نقاط.
شکستگی‌های مکرر:
شکستگی‌های مکرر می‌تواند یکی از علائم پوکی استخوان در جوانان باشد. اُستئوپروز به معنای کاهش چگالی استخوان و کمبود استحکام در ساختار استخوان است. درصورتی‌که استخوان‌ها پوک شوند و چگالی آنها کاهش یابد، ممکن است با شکستگی‌های مکرر مواجه شوید.
شکستگی‌های مکرر به معنای تکرار شکستگی‌ها در استخوان‌ها به‌صورت متناوب است. این شکستگی‌ها ممکن است در نقاط ضعیف‌تر استخوان‌ها رخ دهند و به‌صورت ناگهانی و در شرایط کمتری که انتظار شکستگی نباشد رخ می‌دهند.
برخی از علل و عواملی که می‌توانند شکستگی‌های مکرر را در اُستئوپروز تسریع کنند عبارت‌اند از:
کاهش چگالی استخوان:
اُستئوپروز می‌تواند باعث کاهش چگالی استخوان شود و در نتیجه استحکام استخوان را کاهش دهد. این می‌تواند باعث افزایش آسیب‌پذیری استخوان‌ها در برابر شکستگی شود.
ضعف عضلات:
استحکام و قدرت عضلات در حفظ استحکام استخوان نقش دارد. ضعف عضلات می‌تواند منجر به فشار مضاعف بر استخوان‌ها شود و شکستگی‌های مکرر را افزایش دهد.
عوامل تغذیه‌ای:
تغذیه نامناسب، کمبود ویتامین D و کلسیم، و عوامل تغذیه‌ای دیگر می‌توانند روی سلامت استخوان‌ها تاثیر بگذارند و به شکستگی‌های مکرر منجر شوند.
عوامل هورمونی:
تغییرات هورمونی در دوران رشد و نقص هورمون‌هایی مانند هورمون استروژن در زنان می‌تواند اُستئوپروز و شکستگی‌های مکرر را تسریع کند.
ضعف عضلات:
ضعف عضلات می‌تواند یکی از علائم پوکی استخوان در جوانان باشد. اُستئوپروز به کاهش چگالی استخوان و کمبود استحکام در ساختار استخوان اشاره دارد. این مشکل می‌تواند باعث کاهش قدرت و عملکرد عضلات شود.
وقتی استخوان‌ها پوک می‌شوند، ساختار استخوانی ضعیف‌تر می‌شود و نمی‌تواند به‌خوبی مقاومت کند. به همین دلیل، عضلات که وظیفه حمایت از استخوان‌ها و انجام حرکات بدن را دارند، تلاش می‌کنند تا این ضعف را جبران کنند و استخوان‌ها را پشتیبانی کنند. اما این عملکرد بیش از حد بار بر عضلات ایجاد می‌کند و باعث ضعف عضلانی می‌شود. ضعف عضلات می‌تواند منجر به مشکلات زیر شود:
کاهش قدرت و عملکرد:
ضعف عضلات می‌تواند منجر به کاهش قدرت و قابلیت عملکرد فیزیکی شود. افراد ممکن است به‌سختی و با تلاش بیشتری توانایی انجام فعالیت‌های روزمره و ورزشی را داشته باشند.
افزایش خطر شکستگی:
ضعف عضلات و اُستئوپروز به طور هم‌زمان با یکدیگر ارتباط دارند. ضعف عضلات می‌تواند باعث کاهش حمایت و پشتیبانی استخوان‌ها شود و خطر شکستگی‌های مکرر را افزایش دهد.
عدم استحکام مفاصل:
ضعف عضلات می‌تواند به عدم استحکام مفاصل و عدم استحکام استخوان در نقاط مفصلی منجر شود. این می‌تواند منجر به درد، سفتی و محدودیت در حرکت مفاصل شود.
انحراف استخوانی:
انحراف استخوانی یکی از علائم پوکی استخوان در جوانان است. اُستئوپروز به کاهش چگالی استخوان و کمبود استحکام در ساختار استخوان اشاره دارد که می‌تواند به تغییرات در شکل و ساختار استخوان منجر شود. این تغییرات می‌توانند منجر به انحراف استخوانی شوند. هنگامی که استخوان‌ها پوک می‌شوند، ساختار استخوانی ضعیف‌تر می‌شود و قدرت پشتیبانی و پایداری آن کاهش می‌یابد.
در نتیجه، استخوان ممکن است در حین استفاده از آن به نحوی منحرف شود. این انحراف ممکن است در نقاط مختلف بدن رخ دهد، اما عموماً در نقاطی که به فشار و استفاده بیشتری نیاز است شایع‌تر است.
برخی از انحراف‌های استخوانی شایع در پوکی‌استخوان عبارت‌اند از:
انحراف زانو:
در اُستئوپروز، استخوان‌های زانو ممکن است ضعیف شوند و منجر به انحراف زانو گردند. این حالت ممکن است به تغییر در قوس زاویه زانو و خم‌شدن آنها منجر شود.
انحراف شکمی:
در اُستئوپروز، استخوان‌های شکمی (در ناحیه پشتی تنه قرار دارند) نیز ممکن است تحت‌فشار قرار بگیرند و به‌طرف جلو انحراف کنند.
انحراف قوس پا:
استخوان‌های پا مانند استخوان ران و زانو می‌توانند در اُستئوپروز منحرف شوند و تغییر در قوس پا ایجاد کنند. این ممکن است باعث تغییر در نحوه راه‌رفتن و تعادل بدن شود.
انحراف ستون فقرات:
درصورتی‌که استخوان‌های ستون فقرات پوک شوند، ممکن است ستون فقرات منحرف شود و به خمیدگی در بخش‌های مختلف آن منجر شود.
ممکن است در برخی موارد علائم اُستئوپروز در نوجوانان به‌صورت ناشناخته و بدون علائم واضح ظاهر شوند. در این صورت، تشخیص اُستئوپروز بر اساس آزمون‌های مربوطه مانند اندازه‌گیری چگالی استخوان (DEXA)، تست خون برای سطح کلسیم و ویتامین D، و اندازه‌گیری هورمون‌های تیروئید و هورمون‌های جنسی می‌تواند تأیید شود.
قد کوتاه‌تر
یکی از علائم پوکی استخوان در جوانان قدکوتاه‌تر است که به معنی عدم رشد استخوان‌ها به شکل طبیعی و مناسب است. در صورت کاهش چگالی استخوان، استخوان‌ها قادر به رشد معمولی نیستند و این می‌تواند منجر به قد کوتاه‌تر نوجوان شود. اُستئوپروز ممکن است تأثیری بر روی صفحه رشد استخوان‌ها داشته باشد. صفحه رشد استخوان‌ها برای افزایش قد در نوجوانان نقش مهمی دارد. با کاهش چگالی استخوان، صفحه رشد ممکن است نسبت به رشد طبیعی کمتر باشد و این باعث قد کوتاه‌تر در نوجوانان می‌شود.
کاهش عملکرد فیزیکی
کاهش عملکرد فیزیکی یکی دیگر از علائم پوکی استخوان در جوانان است که در برخی نوجوانان با پوکی‌استخوان مشاهده می‌شود. اُستئوپروز باعث کاهش قوت و استحکام استخوان‌ها می‌شود و این می‌تواند تأثیری بر عملکرد فیزیکی نوجوان داشته باشد. در ادامه، توضیحاتی درباره این علامت ارائه می‌شود:
پوکی‌استخوان ممکن است باعث ضعف عضلات شود. استخوان‌ها و عضلات در کار تعادل و حرکت صحیح بدن همکاری می‌کنند. با کاهش استحکام استخوان‌ها، عضلات نیز ممکن است ضعیف شوند و این می‌تواند عملکرد فیزیکی نوجوان را تحت تاثیر قرار دهد.
اُستئوپروز می‌تواند باعث مشکلات حرکتی در نوجوانان شود. کاهش استحکام استخوان‌ها ممکن است منجر به محدودیت در محدوده حرکتی مفاصل شود و این می‌تواند بر عملکرد فیزیکی تأثیر بگذارد. به‌عنوان‌مثال، نوجوان ممکن است دچار مشکلات در حرکت و انعطاف‌پذیری طبیعی باشد.
پوکی‌استخوان ممکن است باعث افزایش خستگی زودرس در نوجوانان شود. این می‌تواند منجر به کاهش تحمل فیزیکی، عملکرد و استقامت در فعالیت‌های روزمره و ورزشی شود.
اُستئوپروز می‌تواند تأثیری بر تعادل و انعطاف‌پذیری بدن داشته باشد. این مشکلات می‌تواند باعث افزایش خطر سقوط در نوجوانان شود و عملکرد فیزیکی را تحت تاثیر قرار دهد.
تغییر در نمو استخوان
تغییر در نمو استخوان یکی از علائم پوکی استخوان در جوانان است که در برخی نوجوانان با اُستئوپروز مشاهده می‌شود. پوکی‌استخوان باعث کاهش چگالی استخوان و ضعف ساختار استخوان می‌شود که می‌تواند تأثیری بر نمو و توسعه استخوان‌ها در نوجوانان داشته باشد. در ادامه، توضیحاتی درباره این علامت ارائه می‌شود:
رشد طبیعی استخوان‌ها: نوجوانان در دوره رشد و توسعه قرار دارند و استخوان‌ها در این دوره به طور طبیعی رشد می‌کنند. با افزایش چگالی استخوان، استخوان‌ها می‌توانند به طور مناسب رشد کرده و قوت و استحکام لازم را پیدا کنند. با اُستئوپروز، رشد استخوان‌ها ممکن است کاهش یابد که به‌نوعی تغییر در نمو استخوان را نشان می‌دهد.
نمو غیرطبیعی: در برخی موارد پوکی‌استخوان می‌تواند منجر به رشد غیرطبیعی استخوان‌ها شود. این شامل تغییر در شکل و ساختار استخوان‌ها، کاهش طول استخوان‌ها یا اختلال در تشکیل استخوان‌ها می‌شود. این تغییرات ممکن است در نمو و توسعه طبیعی استخوان‌ها تأخیر ایجاد کنند یا استخوان‌ها به شکل مناسب و طبیعی رشد نکنند.
نابالغی استخوانی: اُستئوپروز می‌تواند به نابالغی استخوانی در نوجوانان منجر شود. استخوان‌ها در دوره نوجوانی به طور طبیعی باید به شکل کامل رشد و تمامیت یابند. با اُستئوپروز، استخوان‌ها ممکن است نتوانند به شکل کامل و مناسب رشد کنند و به نابالغی استخوانی منجر شوند.
کمبود کلسیم:
کمبود کلسیم می‌تواند یکی از چندین علت اُستئوپروز در جوانی باشد. کلسیم یک ماده معدنی مهم است که نقش بسیار حیاتی در ساختار و قوام استخوان‌ها دارد. استخوان‌ها از ماتریکس استخوانی تشکیل شده‌اند که حاوی مواد معدنی اصلی مانند کلسیم و فسفر است.
کلسیم در استخوان‌ها به‌صورت کریستالی در ماتریکس استخوانی وجود دارد و باعث قوی‌شدن و سخت‌شدن استخوان‌ها می‌شود. درصورتی‌که کلسیم کافی در رژیم غذایی مصرف نشود و یا جذب کلسیم از روده‌ها به استخوان‌ها کاهش یابد، کمبود کلسیم در بدن ایجاد می‌شود. این موضوع می‌تواند به کاهش چگالی استخوان‌ها و ضعف استخوان‌ها منجر شود که در نهایت می‌تواند باعث اُستئوپروز در جوانی و بروز علائم پوکی استخوان در جوانان شود.
علل کمبود کلسیم در بدن می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
تغذیه نامناسب: مصرف کم کلسیم در رژیم غذایی، به‌ویژه در دوران رشد و جوانی، می‌تواند به کمبود کلسیم و اُستئوپروز منجر شود. غذاهای حاوی کلسیم مانند محصولات لبنی، سبزی‌های سبز برگ، ماهی و مواد غذایی غنی از کلسیم باید در رژیم غذایی موجود باشند.
کمبود ویتامین D:
ویتامین D نقش کلیدی در جذب کلسیم از روده‌ها به استخوان‌ها دارد. بنابراین، کمبود ویتامین D می‌تواند منجر به کاهش جذب کلسیم و اُستئوپروز شود.
عوامل زندگی ناسالم:
عواملی مانند سیگار، مصرف بیش از حد الکل و نوشابه‌های گازدار، مصرف بیش از حد قهوه، استفاده از مواد مخدر و چاقی می‌توانند به کمبود کلسیم و اُستئوپروز در جوانی منجر شوند.
بیماری‌های زمینه‌ای:
برخی بیماری‌ها مانند دیابت، بیماری‌های کلیوی، آرتریت روماتوئید و هایپر تیروئیدی می‌توانند باعث کاهش جذب کلسیم و اُستئوپروز در جوانی شوند.
کمبود ویتامین D:
کمبود ویتامین D می‌تواند یکی از عوامل اصلی اُستئوپروز در جوانی باشد. ویتامین D نقش بسیار مهمی در سلامت استخوان‌ها و جذب کلسیم دارد. این ویتامین باعث افزایش جذب کلسیم و فسفر از روده‌ها به خون و سپس به استخوان‌ها می‌شود. بدن ما قادر به تولید ویتامین D است، زمانی که پوست با نور خورشید در تماس است، واکنشی در بدن رخ می‌دهد که به تولید ویتامین D منجر می‌شود. درصورتی‌که کمبود ویتامین D ایجاد شود، میزان جذب کلسیم و فسفر از روده به استخوان کاهش می‌یابد و باعث کاهش چگالی استخوان‌ها و پوکی آنها می‌شود.
عوامل زیر می‌توانند به کمبود ویتامین D و اُستئوپروز در جوانی منجر شوند:
عدم تعامل مناسب با نور خورشید به کمبود ویتامین D و اُستئوپروز در جوانی منجر شود. فاکتورهایی مانند محدودیت‌های مربوط به پوست (استفاده از لباس‌های محافظتی، استفاده از کرم ضدآفتاب با درجه حفاظت بالا و...) و شرایط آب‌وهوایی کم‌نور، میزان تاثیر در معرض آفتاب بودن را کاهش می‌دهند.
رژیم غذایی ناکافی:
عدم مصرف غذاهای حاوی ویتامین D مانند ماهی چرب، تخم‌مرغ، محصولات لبنی و غذاهای غنی از ویتامین D می‌تواند به کمبود ویتامین D و اُستئوپروز در جوانی منجر شود.
اختلالات جذب ویتامین D:
برخی اختلالات در جذب ویتامین D از روده‌ها می‌توانند باعث کاهش سطح ویتامین D در بدن و اُستئوپروز شوند.
برخی بیماری‌ها و داروها:
برخی بیماری‌ها مانند بیماری‌های روده، بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های کبدی و مصرف برخی داروها می‌توانند به کاهش جذب ویتامین D و اُستئوپروز در جوانی منجر شوند.
فعالیت بدنی کم:
فعالیت بدنی کم می‌تواند به یکی از عوامل اُستئوپروز در جوانی تبدیل شود. حرکت و فعالیت بدنی منظم و مناسب نقش بسیار مهمی در سلامت استخوان‌ها دارد. هنگامی که بدن ما به طور منظم و با بار و فشار متعادلی فعالیت می‌کند، این فشارها به استخوان‌ها انتقال می‌یابند و باعث ایجاد استحکام و قوی‌شدن آنها می‌شوند. به‌عبارت‌دیگر، فعالیت بدنی منجر به ایجاد استحکام و سازگاری استخوان با بار و فشار می‌شود.
درصورتی‌که فعالیت بدنی کم شود یا کاملاً حذف شود، عدم تحرک و عدم برخورد با بار و فشار می‌تواند به ضعف استخوان‌ها و کاهش چگالی استخوانی منجر شود که در نتیجه ممکن است اُستئوپروز در جوانی رخ دهد.
فعالیت بدنی منظم شامل تمرین‌های وزنی، استقامتی و تعادلی می‌تواند به حفظ سلامت استخوان‌ها و جلوگیری از اُستئوپروز در جوانی کمک کند. تمرین‌های وزنی از جمله برنامه‌های مورد توصیه برای افزایش استحکام استخوان‌ها هستند. این تمرین‌ها شامل وزنه‌برداری، پیاده‌روی و پرش می‌شوند. همچنین، تمرین‌های استقامتی مانند دویدن، شنا، دوچرخه‌سواری و تمرینات هوازی نیز می‌توانند به قوام استخوان‌ها کمک کنند.
از طرف دیگر، سکونت طولانی در موقعیت‌های نشسته و نداشتن فعالیت بدنی منظم می‌تواند باعث کاهش بار و فشار بر روی استخوان‌ها شود و منجر به کاهش چگالی استخوان و پوکی آنها در جوانی گردد. بنابراین، حفظ یک سبک زندگی فعال و مشارکت در فعالیت‌های بدنی منظم می‌تواند به حفظ سلامت استخوان‌ها کمک کند.
عوامل ژنتیکی:
عوامل ژنتیکی نیز می‌توانند یکی از عوامل اُستئوپروز در جوانی باشند. وراثت یا ژنتیک نقش مهمی در تعیین ساختار و چگالی استخوان‌ها دارد. برخی از افراد ممکن است به دلیل وجود تغییرات ژنتیکی خاص در ژنوم خود، بیشتر در معرض خطر اُستئوپروز باشند.
عوامل ژنتیکی که می‌توانند به اُستئوپروز در جوانی منجر شوند، عبارت‌اند از:
ترکیب ژنتیکی کلی:
برخی از افراد به دلیل وراثت ژنتیکی، از طریق پدر و مادر خود ژن‌هایی را به ارث می‌برند که می‌تواند منجر به کاهش چگالی استخوان‌ها و بروز اُستئوپروز شود.
ژن‌های مرتبط با استحکام استخوان:
تحقیقات نشان داده است که برخی از ژن‌ها ممکن است با استحکام استخوان‌ها در ارتباط باشند. تغییرات در این ژن‌ها می‌توانند تأثیری بر فعالیت سلول‌های استخوانی و تولید و جذب مواد غذایی مهم برای استحکام استخوان‌ها داشته باشند.
بیماری‌های ژنتیکی نادر:
برخی از بیماری‌های ژنتیکی نادر می‌توانند به طور مستقیم باعث اُستئوپروز در جوانی شوند. به‌عنوان‌مثال، بیماری استئوژنزیس ایمپرفکتا که ناشی از نقص ژنتیکی در یک پروتئین مرتبط با استحکام استخوان است.
بیماری‌های مزمن
بیماری‌های مزمن می‌توانند یکی از عوامل اُستئوپروز در جوانی باشند. این بیماری‌ها معمولاً به طور پیوسته در طول زمان تاثیر منفی بر سلامت استخوان‌ها دارند و می‌توانند باعث کاهش چگالی استخوان و پوکی آنها شوند. برخی از بیماری‌های مزمن که می‌توانند به اُستئوپروز در جوانی منجر شوند، عبارت‌اند از:
بیماری کبدی مزمن:
بیماری‌هایی مانند کبد چرب ناشی از سوءتغذیه، هپاتیت و سیروز کبد می‌توانند به کاهش جذب و استفاده از ویتامین D در بدن منجر شده و اُستئوپروز را تحت تاثیر قرار دهند.
بیماری‌های روده‌ای مزمن:
بیماری‌هایی مانند التهاب روده IBD و سندرم روده تحریک‌پذیر IBS می‌توانند باعث کاهش جذب مواد غذایی مهم برای سلامت استخوان شوند و اُستئوپروز را تسریع کنند.
بیماری‌های ایمونولوژیک:
برخی از بیماری‌های ایمونولوژیک مانند آرتریت روماتوئید بیماری لوپوس و آرتریت روماتوئید جوانان می‌توانند به آسیب استخوان‌ها و پوکی آنها منجر شوند.
بیماری‌های تناسلی و هورمونی:
برخی از بیماری‌های تناسلی و هورمونی مانند پلی‌کیستیک تخمدان، بیماری هیپوتیروئیدی و هیپرپاراتیروئیدیسم می‌توانند تاثیر مستقیمی بر استحکام استخوان‌ها داشته باشند و اُستئوپروز را تسریع کنند.
استفاده از داروهای خاص:
استفاده از برخی داروها می‌تواند به‌عنوان عامل اُستئوپروز در جوانی مطرح شود. برخی از این داروها شامل موارد زیر می‌شوند:
کورتیکواستروئیدها:
مصرف طولانی‌مدت کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزولون و دیگر استروئیدها می‌تواند به کاهش چگالی استخوان و افزایش خطر اُستئوپروز در جوانی منجر شود. این داروها باعث کاهش جذب کلسیم و افزایش میزان تخریب استخوان می‌شوند.
ضدافسردگی‌ها یا آنتی‌دپرسانت‌ها:
برخی از آنتی‌دپرسانت‌ها مانند سرترالین و فلوکستین ممکن است تاثیر منفی بر استحکام استخوان داشته باشند. مکانیسم دقیق این تأثیر نامشخص است، اما ممکن است با تأثیر بر متابولیسم استخوان و کاهش تولید استروژن در بانوان مرتبط باشد.
ضدتشنج‌ها یا آنتی‌اپیلپتیک‌ها:
برخی از آنتی‌اپیلپتیک‌ها مانند فنی‌توئین، فنوباربیتال و کاربامازپین می‌توانند به کاهش چگالی استخوان و افزایش خطر اُستئوپروز در جوانی منجر شوند.
ضد هورمون‌های جنسی یا آنتی‌اندروژن‌ها:
استفاده از آنتی‌اندروژن‌ها مانند گنادورلین و لوپرولاید ممکن است باعث کاهش تولید استروژن در بانوان و تستوسترون در آقایان شود که منجر به کاهش چگالی استخوان و افزایش خطر اُستئوپروز در جوانی می‌شود.
علاوه بر علت‌ها و علائم پوکی استخوان در جوانان که به طور مفصل به آنها پرداختیم. عوارض اُستئوپروز در دوران جوانی عبارت‌اند از:
افزایش خطر آسیب استخوانی:
استخوان‌های پوک و ضعیف در معرض خطر آسیب و ضربه‌های استخوانی بیشتری قرار دارند. این امر ممکن است در اثر سقوط‌های مکرر یا تصادفات ورزشی منجر به شکستگی و آسیب‌های استخوانی شود.
اختلالات تعادل و راه‌رفتن:
اُستئوپروز می‌تواند منجر به کاهش تعادل و پایداری بدن شود. این موضوع می‌تواند راه‌رفتن را برای جوانان دشوارتر کند و خطر سقوط و شکستگی استخوان‌ها را افزایش دهد.
مشکلات تغذیه و کاهش وزن:
اُستئوپروز می‌تواند باعث کاهش اشتها و مشکلات تغذیه شود. جوانان مبتلا به اُستئوپروز ممکن است دچار کاهش وزن ناخواسته شوند که می‌تواند بر روی سلامت کلی و استحکام استخوان‌ها تاثیر منفی بگذارد.
اختلالات هورمونی:
اُستئوپروز می‌تواند باعث اختلال در سطح هورمون‌ها شود. این ممکن است منجر به عوارضی مانند نقص استروژن در زنان و تستوسترون در مردان شود که مشکلاتی از جمله نقص رشد استخوان‌ها و تحت‌تأثیر قرارگیری استخوان‌ها را به همراه دارد.
کاهش عملکرد فیزیکی و کیفیت زندگی:
اُستئوپروز می‌تواند باعث کاهش عملکرد فیزیکی و کاهش کیفیت زندگی در جوانان شود. محدودیت در حرکت و فعالیت‌های روزمره، کاهش وابستگی به دیگران می‌تواند باعث افزایش نگرانی، اضطراب و افسردگی در جوانان شود.
سخن پایانی
حفظ استخوان‌های سالم در دوران جوانی اهمیت بالایی دارد و اقدامات مناسب می‌تواند در پیشگیری از اُستئوپروز در آینده کمک کند. به همین دلیل، رعایت سبک زندگی سالم و مراقبت از تغذیه و ورزش مناسب در جوانی بسیار مهم است. در صورت تجربه هر یک از علائم پوکی استخوان در جوانان یا اگر شما یا کسی در خانواده خود از پوکی‌استخوان شکایت دارید، مهم است که با پزشک خود مشاوره کنید.
خوشبختانه در این موارد با برطرف‌کردن علت پوکی استخوان در جوانی در مبارزه با آن موفق عمل کرد. اگر شما در سنین جوانی به سر می‌برید و احساس می‌کنید که علائم اُستئوپروز در شما دیده می‌شود و درعین‌حال سابقه فامیلی هم دارید، حتماً دراین‌رابطه با پزشک مشورت کنید.
ضمن رعایت اقداماتی که قبلاً بررسی شد، همچنین، همیشه مهم است که با پزشک خود مشورت کنید و در صورت نیاز، تست‌های دقیق‌تر مانند DEXA را انجام دهید تا وضعیت استخوان‌هایتان بررسی شود و راهنمایی‌های خاصی دریافت کنید. همچنین، پزشکان کلینیک ما می‌توانند مکمل‌های معدنی و ویتامینی مورد نیاز را به شما تجویز کنند تا از بروز علائم استئوپروز در جوانان و نوجوانان جلوگیری شود.